คำสั่งที่ ร.387/2552 คำร้องที่ ร.124/2552
เมื่อ สัญญาจ้างผู้ฟ้องคดีเป็นพนักงาน ตำแหน่งผู้ช่วยช่างโยธา สิ้นสุดลง ด้วยระยะเวลาการจ้างครบกำหนดตามที่ได้ทำสัญญาต่อกันไว้ จึงเป็นการเลิกจ้างตามสัญญา ผู้ถูกฟ้องคดี (นายกเทศมนตรีตำบลโพธิ์กลาง) จะทำสัญญาจ้างผู้ฟ้องคดีต่อไปอีกหรือไม่ เป็นอำนาจของผู้ถูกฟ้องคดีที่จะต้องดำเนินการตามความเหมาะสมและเป็นดุลพินิจ ของผู้ถูกฟ้องคดี และคำขอให้ศาลมีคำบังคับให้ผู้ถูกฟ้องคดีชดใช้ค่าเสียหายจากการไม่ต่อสัญญา จ้างให้แก่ ผู้ฟ้องคดีนั้น หากศาลมีคำบังคับตามคำขอก็เท่ากับเป็นการบังคับให้ผู้ถูกฟ้องคดีต่อสัญญา จ้างแก่ผู้ฟ้องคดีโดยปริยาย ดังนั้น คำขอของผู้ฟ้องคดีจึงเป็นกรณีที่ศาลไม่สามารถออกคำบังคับได้ตามมาตรา 72 แห่ง พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองฯ ผู้ฟ้องคดีจึงไม่มีสิทธิฟ้องคดีนี้ต่อศาล ตามมาตรา 42 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน
การสั่งการของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ตามบันทึกวิทยุสื่อสารในราชการกระทรวงมหาดไทย ที่ มท 0809.2/ว 006 ลงวันที่ 22 กันยายน 2548 เป็นกรณีที่กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น มอบให้เป็นดุลพินิจของหน่วยงานในการพิจารณาถึงความจำเป็นและ ภารกิจของงาน หากมีความจำเป็นก็ดำเนินการตามแนวทางในการต่อสัญญาจ้าง หากไม่มี ความจำเป็นก็สามารถเสนอขอไม่อนุมัติต่อสัญญาจ้างได้ การที่ผู้อำนวยการกองช่าง เทศบาลตำบลโพธิ์กลาง มีหนังสือถึงผู้ถูกฟ้องคดี เพื่อขออนุมัติไม่ต่อสัญญาจ้างให้แก่ผู้ฟ้องคดี เนื่องจากมีพนักงานกองช่างและงานป้องกันได้ย้ายมาดำรงตำแหน่งใหม่หลายอัตรา ทำให้สามารถปฏิบัติงานในหน้าที่ได้เป็นอย่างดี ผู้ถูกฟ้องคดีจึงไม่อนุมัติต่อสัญญาจ้างให้แก่ผู้ฟ้องคดี เห็นว่าเป็นดุลพินิจของผู้ถูกฟ้องคดีที่จะกระทำได้ และไม่เป็นการละเลยการปฏิบัติหน้าที่ ตามการสั่งการของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นดังกล่าว ตามที่ผู้ฟ้องคดีเข้าใจ ประกอบกับการสั่งการของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นตามบันทึกดังกล่าว เป็นเพียงระเบียบภายใน ที่วางแนวทางปฏิบัติในการต่อสัญญาจ้างพนักงานจ้าง เพื่อป้องกันปัญหาการร้องเรียนและเพื่อความบริสุทธิ์ยุติธรรม และเพื่อให้การปฏิบัติงานเป็นไปอย่างต่อเนื่องและเกิดประโยชน์แก่องค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น ไม่ได้มีสภาพเป็นกฎ ตามข้อกล่าวอ้างของผู้ฟ้องคดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น